حرکت شناسی، علم مطالعه ی حرکت انسان می باشد. در آموزش عالی ایالات متحده آمریکا،

این واژه به رشته ای چند وجهی یا رویکردی چندگانه در مطالعه ی حرکت انسان یا فعالیت جسمانی،

تمرکز و اشاره دارد. فعالیت جسمانی به منظور تمرین و بهبود فعالیت جسمانی، یادگیری

مهارت های حرکتی و حضور در فعالیت های حرکتی زندگی روزمره، محل کار، ورزش، حرکات موزون و بازی.

این رویکرد تمامی افراد اجتماع به طور کل و گروه های خاص شامل کودکان، افراد مسن و اشخاصی با

بیماری ها و اختلالات جسمانی، افراد آسیب دیده و در نهایت ورزشکاران را شامل می گردد.

حرکت شناسی، نامی مرسوم برای گروه های دانشگاهی دانشکده ها و دانشگاه ها در

حوزه های تخصصی متعددی از مطالعه بر روی علل، فرایندها، نتایج و مفاهیم مرتبط با فعالیت جسمانی

از نماهای مختلف آن، می باشد. این حوزه های تخصصی، دانش، روش های تحقیقی و اصول مطالعه

در اقسام هنر، علوم انسانی، اقسام علوم و تشکلات تخصصی را بکار می گیرند.

این زمینه های تخصصی شامل اما نه تنها محدود شده به علومی نظیر بیومکانیک،

روانشناسی فعالیت جسمانی، فیزیولوژی ورزش، تاریخ ورزش، روش های اندازه گیری

فعالیت های جسمانی، رشد حرکتی، یادگیری و کنترل حرکتی، فلسفه ی ورزش، فعالیت جسمانی و

سلامت عمومی، آموزش و تربیت بدنی، مدیریت ورزشی، طب ورزشی و جامعه شناسی ورزش هستند.

رویکردی بین رشته ای شامل تعدادی از این حوزه ها، غالبا به منظور معرفی مشکلات مهم اجتماع،

بکار گرفته می شود. مطالعه ی حرکت شناسی مشاغل متعددی نظیر تدریس، پژوهش، مربی گری،

مربی گری تناسب اندام و سایر خدمات مربوط به پزشکی ورزشی، ارتقا سلامت و رقابت های ورزشی

در سطوح عملکردی بالا، مدیریت موسسات مرتبط با ورزش، را بر می گیرد. انتخاب

حرکت شناسی به عنوان یک رشته ی تحصیلی در مقطع کارشناسی، دانشجویان را برای ورود به

تحصیلات عالی در طیف گسترده ای از تخصص های حوزه سلامتی و پزشکی آماده می کند.

موقعیتهای شغلی در مکان های متعددی نظیر آموزشگاه ها، کالج ها و دانشگاه ها، سازمان های دولتی و

خصوصی، محیط های بالینی و کسب وکار های دولتی و ارتشی موجود هستند